domek w płaskiej

Augustów

Miasto królewskie, wzięło swą nazwę od założyciela - Zygmunta Augusta, króla polskiego i wielkiego księcia litewskiego. Te atrybuty zostały umieszczone w herbie nadanym osadzie wraz z prawami miejskimi. W czerwone tło tarczy wpisany jest monogram S.A. - splecione inicjały Sigismundus Augustus - zaś po jego bokach litery P i R (Poloniae Rex), czyli król Polski. Z kolei srebrna mitra nad monogramem, zwieńczona złotym jabłkiem z krzyżem (symbolem władzy wielkoksiążęcej), określa ówczesną przynależność terytorialną Augustowa do Litwy (do 1569 roku).
Miasto leży na Równinie Augustowskiej, zaliczanej przez geomorfologów do makroregionu Pojezierza Litewskiego: nad rzeką Nettą, włączoną do systemu Kanału Augustowskiego. Z trzech stron miejską zabudowę otacza rozległa Puszcza Augustowska. W obrębie administracyjnym Augustowa znajduje się kilkanaście jezior, w tym 5 większych: Sajno, Necko z Rospudą, Białe i Studzieniczne. Przed 12 000 lat wody z topniejącego lodowca żłobiły rynny, nanosiły duże ilości drobnoziarnistego materiału skalnego, usypując równinę sandrową, przykrywającą utwory z poprzednich faz zlodowacenia. Nieurodzajne ziemie porosła puszcza, która wraz z wodami stworzyła dobre warunki klimatyczne. Ulgę odczuwają tutaj osoby mające kłopoty z drogami oddechowymi, układem krążenia, chorobami reumatycznymi. W pobliżu miasta znajdują się złoża borowiny o dużej wartości balneologicznej, a na jego terenie wydobywana jest od 1971 roku woda mineralna z pokładów górnojurajskich ( z głębokości około 500m). Właściwości te przyczyniły się do nadania miastu statusu uzdrowiska w 1993 roku.

Puszcza Augustowska

To jedyny tak wielki kompleks leśny Suwalszczyzny i największy zwarty kompleks leśny w Polsce, zachowany po dawnych puszczach jaćwieskich. Rozciąga się on od doliny górnej Biebrzy na całą Równinę Augustowską, po południowe krawędzie Sejneńszczyzny. Północna granica przebiega w pobliżu drogi Suwałki - Sejny, zachodnia na zachód od linii Augustów - Suwałki, południową stanowi północna krawędź doliny Biebrzy. Przez teren puszczy przebiega dział wodny pomiędzy dorzeczami Wisły i Niemna. W zlewni Wisły znajduje się południowo-zachodnia część Równiny Augustowskiej, odwadniana przez Nettę, której górny bieg stanowi Rospuda z dopływami Blizną i Szczeberką. Netta wraz z wodami Kanału Augustowskiego uchodzi do Biebrzy za śluzą przy osadzie Dębowo. Natomiast głównymi rzekami puszczańskimi, tworzącymi dorzecze Niemna, są Czarna Hańcza oraz Marycha. Zachodnimi fragmentami Puszczy Augustowskiej prowadzi międzynarodowa szosa do przejścia granicznego w Budzisku, z Augustowa biegną przez Puszczę historyczne gościńce, obecnie szosy asfaltowe: do Lipska nad Biebrzą, wzdłuż Kanału Augustowskiego i do Sejn przez Giby (i dalej, do przejścia granicznego w Ogrodnikach).
Łączna powierzchnia Puszczy wynosi około 160 tys. ha, z czego do Polski należy 114,4 tys. ha, a reszta do Litwy i Białorusi. Puszcza Augustowska ma około 40 km długości i tyleż szerokości.
Ten największy obszar leśny w naszym kraju jest jednocześnie wyjątkowo atrakcyjny krajobrazowo-turystycznie, przyrodniczo i łowiecko. To właśnie przez Puszczę Augustowską prowadzą niemal wszystkie szlaki kajakowe Suwalszczyzny - rzekami Czarną Hańczą, Rospudą, Marychą, Blizną oraz Kanałem Augustowskim. Również w obrębie Puszczy mieści się całe Pojezierze Augustowskie z malowniczymi jeziorami.